Eén met de natuur ...

Ja, dat voel ik me altijd, als ik in de Natuur ben. De natuur heelt, geeft rust en verbindt.

Verbindt met mijn Hart en Ziel, met de Kosmos en met Moeder Aarde.

Pure Magie vind ik het, en voel me dankbaar dat ik daar deel van mag zijn, bijna dagelijks van mag genieten,

tot in mijn eigen tuin toe, waar zich in al die jaren ook een paradijsje aan het vormen is. Veel groen, dus veel vogeltjes om van te genieten, en die op hun beurt weer genieten van al het groen waar ze doorheen racen ...

veel mussen, merels, meesjes, roodborstjes, winterkoninkjes, en zelfs een keer een putter, en oja, ook een keer een sijsje.       

Ik bof dat ik zoveel mooie natuur in de buurt heb waar ik heen kan.

 Zoals 't Paradijs, zo noem ik alle landgoedjes in dat gebied, dat bestaat uit Landgoed Erica, :Landgoed Paradijs, Klein- en Groot Bylaer. 

Maar ook het Schaffelaarse Bos, waar ik het liefst achterin loop, daar kom je minder mensen tegen.

Voorin daarentegen zijn 2 ooievaarsnesten te vinden, dus daar moet ik af en toe ook even heen.

En ... klapstuk van dit jaar, maar helaas niet door mijzelf gezien, maar door mijn zus gespot:

de Slechtvalk, die in de van Schaffelaartoren in het centrum een nest heeft, maar in 't bos zijn prooien komt vangen.

De kikkers laten ook weer van zich horen overal, en in 't Schaffelaarse Bos fladderen de libellen ook weer rond, prachtig.

Ik sta altijd met veel geduld te wachten tot er eentje landt op een takje of blad en kan ik mijn slag slaan :) 

Het licht dat door de bomen op en door de varens schijnt, zo magisch! 

Er is altijd wel weer wat nieuws te ontdekken, hoe vaak ik al niet op dezelfde plekken ben geweest, het verveelt echt nooit. 

En als klapstuk nog een jonge zwartkop gespot, die vlak voor mijn neus bleef poseren.